Kitap hakkında: 2013 / Yukarıdakilerin tümünü özetlersek, G. Marconi ve onun başvurusunun şüpheli yazarları olduğu sonucuna varabiliriz. 12039 sayılı patent, hem alıcı hem de verici istasyonların yapılarının kötü bir şekilde seçilmesine neden olmuştur. Reflektör antenleri çalışmıyordu. Daha sonra, menzil rekorları kırmak için G. Marconi, yüksek desteklere gerilmiş ve orta ve uzun dalga bantlarına yönelik yüksek telli antenleri kaldırdı. 12039 No'lu Patent Başvurusunun Ön ve Tam Açıklamalarının metinleri, G. Marconi ve onun gölge ortak yazarları arasında o zamanın fizik ve elektrik mühendisliği bilgilerindeki boşluklara işaret eden birkaç ciddi hata içermektedir. 12039 sayılı Patentin Ön ve Tam Spesifikasyonlarının patentli saçmalıkları, başvurunun yapılmasından önce deneysel çalışmaların eksikliğine işaret etmektedir. Ve G. Marconi ve arkadaşlarının fazlasıyla reklamı yapılan "icadı" bir gerçek olarak değil, bir efsane olarak kabul edilmelidir. Bu nedenle, 12039 numaralı belgenin tamamlanmasının ardından kısa bir süre sonra kapalı depolama için İngiliz Patent Ofisi'ne devredildiği açıktır. (Sonraki 100 yıldan fazla bir süre boyunca!) Bilimsel, teknik ve kitle iletişim araçlarında, çeşitli incelemeler ve "anılar" zaman zaman G. Marconi'nin devreden ayırt edilemeyen "yumuşak" ve sözde gerçek bir ilk alıcı devresini ortaya koyuyordu. A.S. Popov'un örneğinde olduğu gibi [13]. Siyasi casusluk sırları bile 100 yıl saklanmıyor. İngiliz Patent Ofisi ve Marconi Kablosuz Telgraf Şirketi, 12039 numaralı patent başvurusunu daha uzun süre gizledi, ancak sonunda kısmen kamuya açıkladılar - Ön Açıklamanın 1. sayfasını yayınladılar [7]. Patent başvurusunun metinleri ve çizimleri incelendiğinde, kendisinin ve patronlarının kendilerini kanıtlamak istediği alan hakkında çok az bilgisi olan bir kişinin nasıl radyonun mucidi olarak tanınabildiğine hayret etmek mümkündür. Bütün bunlarla birlikte, bu makalenin yazarı, G. Marconi'nin buluşu A.S. Popov'dan ödünç almasının o kadar da kötü olmayabileceğine inanıyor. Kurduğu prodüksiyon ve başlayan radyo ekipmanlarının satışı sayesinde radyo daha hızlı gelişmeye başladı. Bundan herkes faydalandı. Yazara göre, G. Marconi hakkında nispeten başarılı bir değerlendirme, ünlü İngiliz mühendis bilim kurgu yazarı A. Clarke (Sir ArthurCharles Clarke; 1917-2008) tarafından 2001 yılında şartlı 'transfer'in 100. yılı münasebetiyle yapılmıştır. Atlantik ötesine gönderilen bir mektup mesajından: "Tam anlamıyla mucit değildi. Fikir havadaydı. Ondan önce bile, kısa mesafelerde deneysel mesaj iletimi vardı. Ama büyük bir rol oynayan Marconi'ydi. Radyonun reklamı ve dağıtımında, onun önemini fark eden ve birçok bilim insanının dünya yüzeyinin eğriliği nedeniyle imkansız olduğunu düşündüğü ilk transatlantik yayını organize eden kişi olduğu için. Aynı 2001'de, Francesco Paresce Marconi (1940 doğumlu) - Degna Marconi'nin oğlu (1908-1998) / Guglielmo Marconi'nin en büyük kızı (G. Marconi'nin torunu) - astrofizikçi ve mucit, Avrupa “Teleskopi Bölümü”nün şu anki başkanı Almanya'daki (Münih) Güney Gözlemevi ve İtalya'daki "Uluslararası Kamu Marconi Vakfı" başkanı bir makale hazırladı - Guglielmo Marconi: "İtalyan bir maceracı" üzerine kişisel düşünceler (Guglielmo Marconi: "İtalyan maceracı" hakkında kişisel değerlendirmeler) [ 15], burada G. Marconi'yi bir bilim adamı olarak nitelendirdi: “G. Marconi elbette bir bilim adamı değildi, çünkü bir bilim insanının doğasında bulunan tipik nitelikleri göstermiyordu ve ayrıca bilimsel dergilerde çok nadiren makaleler yazıyordu. Bunun için resmi bir eğitim ve iş deneyimi yoktu, hayatı boyunca bilim camiasının tam bir üyesi olarak görülmedi ve açıkçası öyle olmayı da umursamadı. Ulusal Konsey Başkanı olarak yüksek konumunun da ima ettiği gibi, ülkesi için araştırma politikaları.."